Aktualności

Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, Ordynacja podatkowa, Prawo bankowe – pytania na aplikacje prawnicze z opracowaniem i orzecznictwem

autor: Rafał Maciąg – radca prawny

Pytania pochodzą z egzaminów wstępnych na aplikacje: adwokacką/radcowską (A/R), notarialną (N) oraz komorniczą (K), które odbyły się 26.9.2020 r.

 

1. (A/R) Zgodnie z ustawą – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w razie śmierci strony pełnomocnictwo wygasa; jednakże pełnomocnik procesowy:

  1. działa za stronę jeszcze przez dwa tygodnie, chyba że sąd zwolni go od tego obowiązku,
  2. działa aż do czasu zawieszenia postępowania,
  3. działa do dnia zgłoszenia się lub wskazania następców prawnych zmarłego albo do dnia ustanowienia we właściwej drodze kuratora spadku.

Prawidłowa odpowiedź: B (art. 43 PrPostAdm)

W razie śmierci strony albo utraty przez nią zdolności sądowej pełnomocnictwo wygasa. Jednakże pełnomocnik procesowy działa aż do czasu zawieszenia postępowania (art. 43 PrPostAdm).

Wyrok NSA z 19.6.2008 r., II OSK 1864/06, https://orzeczenia.nsa.gov.pl:

„Pełnomocnik nie może podejmować innych niż zmierzające do zawieszenia postępowania czynności procesowych. W ich zakresie bowiem nie posiada on pełnomocnictwa, które wygasło”.

2. ( A/R) Zgodnie z ustawą – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w razie wniesienia skargi do sądu po wszczęciu postępowania administracyjnego w celu zmiany, uchylania, stwierdzenia nieważności aktu lub wznowienia postępowania:

  1. skarga podlega odrzuceniu,
  2. postępowanie sądowe podlega umorzeniu,
  3. postępowanie sądowe podlega zawieszeniu.

Prawidłowa odpowiedź: C (art. 56 PrPostAdm)

W razie wniesienia skargi do sądu po wszczęciu postępowania administracyjnego w celu zmiany, uchylenia, stwierdzenia nieważności aktu lub wznowienia postępowania, postępowanie sądowe podlega zawieszeniu (art. 56 PrPostAdm).

Wyrok WSA w Warszawie z 29.4.2009 r., IV SA/Wa 325/09, J. Rychlik (wybór orzeczeń i opracowanie merytoryczne), Prawo administracyjne materialne. Orzecznictwo Aplikanta, wyd. 2, C. H. Beck, Warszawa 2017, s. 462-463:

„W przypadku złożenia wniosku o wznowienie postępowania po wniesieniu skargi do sądu administracyjnego na decyzję, której dotyczy wniosek o wznowienie, gdy wskazaną podstawą wznowienia jest ujawnienie nowych okoliczności lub dowodów istniejących w dniu wydania decyzji a nie znanych organowi (art. 145 § 1 pkt KPA), wszczęcie postępowania wznowieniowego jest dopuszczalne”.

3. A/R) Zgodnie z ustawą – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stronie działającej bez adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego, która na skutek pozbawienia wolności była nieobecna przy ogłoszeniu wyroku, sąd doręcza:

  1. na jej wniosek zgłoszony w ciągu tygodnia od ogłoszenia wyroku odpis sentencji wyroku z pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia środka odwoławczego,
  2. z urzędu w ciągu tygodnia od ogłoszenia wyroku odpis jego sentencji z pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia środka odwoławczego,
  3. z urzędu w ciągu dwóch tygodni od ogłoszenia wyroku odpis wyroku z uzasadnieniem oraz pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia środka odwoławczego.

Prawidłowa odpowiedź: B (art. 140 § 2 PrPostAdm)

Stronie działającej bez adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego obecnej przy ogłoszeniu wyroku, przewodniczący udziela wskazówek co do terminu i sposobu wniesienia środka odwoławczego. Stronie działającej bez adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego, która na skutek pozbawienia wolności była nieobecna przy ogłoszeniu wyroku, sąd z urzędu w ciągu tygodnia od ogłoszenia wyroku doręcza odpis jego sentencji z pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia środka odwoławczego. Jeżeli sąd doręcza odpis sentencji wyroku wydanego na posiedzeniu niejawnym stronie działającej bez adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego poucza ją o terminie i sposobie wniesienia środka odwoławczego (art. 140 § 1-3 PrPostAdm).

 4. A/R) Zgodnie z ustawą – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowienia ogłoszone na rozprawie sąd uzasadnia:

  1. na wniosek strony i doręcza tylko tej stronie, która złożyła wniosek,
  2. także, gdy nie podlegają one zaskarżeniu i doręcza stronom,
  3. gdy podlegają one zaskarżeniu i doręcza stronom.

Prawidłowa odpowiedź: C (art. 163 § 1 PrPostAdm) 

Zgodnie z art. 163 PrPostAdm, postanowienia ogłoszone na rozprawie sąd uzasadnia, gdy podlegają one zaskarżeniu i doręcza stronom (§ 1). Postanowienia wydane na posiedzeniu niejawnym sąd doręcza z urzędu stronom. Gdy stronie przysługuje środek zaskarżenia, postanowienie należy doręczyć z uzasadnieniem. Doręczając postanowienie należy pouczyć stronę występującą w sprawie bez adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego o dopuszczalności, terminie i sposobie wniesienia środka odwoławczego (§ 2). Uzasadnienie, o którym mowa w § 1 i 2, należy sporządzić w terminie siedmiu dni od dnia wydania postanowienia (§ 3).

 5. (A/R) Zgodnie z ustawą – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowienia niekończące postępowania w sprawie:

  1. nie mogą by uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, gdy są prawomocne,
  2. mogą by uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy tylko w przypadku, gdy były zaskarżone, a nie są prawomocne,
  3. mogą by uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne.

Prawidłowa odpowiedź: C (art. 165 PrPostAdm)

Postanowienia niekończące postępowania w sprawie mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne (art. 165 PrPostAdm).

Postanowienie NSA z 25.1.2008 r., I OSK 20/08, J. Rychlik (wybór orzeczeń i opracowanie merytoryczne), Prawo…, s. 590-591:

„Zarządzenia przewodniczącego mogą być w szczególnych okolicznościach zmieniane lub uchylane także wtedy, gdy przewodniczący poweźmie nowe informacje o stanie sprawy odmienne od tych, które stały się podstawą wydania zarządzenia. W szczególności dotyczy to zarządzenia, w którym przewodniczący stwierdza, iż określony środek prawny został wniesiony w ustawowym terminie. W takim przypadku, jeżeli później, na przykład na podstawie akt administracyjnych, okaże się, iż środek prawny nie został jednak wniesiony w terminie, przewodniczący może uchylić tego typu zarządzenie”.

Postanowienie NSA z 8.8.2014 r., II OZ 746/14, J. Rychlik (wybór orzeczeń i opracowanie merytoryczne), Prawo…, s. 591:

„Zgodnie z art. 165 PrPostAdm postanowienia niekończące postępowania w sprawie mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne. Przez pojęcie »zmiany okoliczności sprawy« należy rozumieć wszelkie zmiany występujące zarówno w okolicznościach faktycznych, jak i w obowiązującym prawie. Muszą to być jednak takie zmiany, które uzasadniają zmianę dotychczasowego rozstrzygnięcia”.

6. (A/R) Zgodnie z ustawą – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje skargę kasacyjną od wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego oddalającego sprzeciw od decyzji:

  1. na rozprawie,
  2. na posiedzeniu niejawnym,
  3. na posiedzeniu niejawnym tylko w przypadku, gdy strona, która wniosła skargę kasacyjną, zrzekła się rozprawy, a pozostałe strony, w terminie czternastu dni od dnia doręczenia skargi kasacyjnej, nie zażądały przeprowadzenia rozprawy.

Prawidłowa odpowiedź: B (art. 182 § 2a PrPostAdm)

Zgodnie z art. 182 PrPostAdm, Naczelny Sąd Administracyjny może rozpoznać na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną od postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego kończącego postępowanie w sprawie (§ 1). Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje skargę kasacyjną na posiedzeniu niejawnym, gdy strona, która ją wniosła, zrzekła się rozprawy, a pozostałe strony, w terminie czternastu dni od dnia doręczenia skargi kasacyjnej, nie zażądały przeprowadzenia rozprawy (§ 2). Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje skargę kasacyjną od wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego oddalającego sprzeciw od decyzji na posiedzeniu niejawnym (§ 2a). Na posiedzeniu niejawnym Naczelny Sąd Administracyjny orzeka w składzie jednego sędziego, a w przypadkach, o których mowa w § 2, w składzie trzech sędziów (§ 3).

Wyrok NSA z 17.11.2006 r., II FSK 1390/05, J. Rychlik (wybór orzeczeń i opracowanie merytoryczne), Prawo…, s. 622:

„Podjęcie decyzji o rozpoznaniu skargi kasacyjnej na posiedzeniu niejawnym jest pozostawione uznaniu NSA, a to oznacza, że nawet zaistnienie przesłanek z art. 182 § 2 PrPostAdm nie oznacza obowiązku wydania wyroku w składzie jednoosobowym i na posiedzeniu niejawnym”.

7. (N) Zgodnie z ustawą – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach:

  1. wynikających z nadrzędności i podległości organizacyjnej w stosunkach między organami administracji publicznej,
  2. wynikających z podległości służbowej między przełożonymi i podwładnymi,
  3. skarg na opinie zabezpieczające i odmowy wydania opinii zabezpieczających.

Prawidłowa odpowiedź: C (art. 3 § 2 pkt 4a PrPostAdm)

Zgodnie z art. 3 PrPostAdm, sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie (§ 1).

Kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;[1]

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które przysługuje zażalenie;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z 14.6.1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735, 1491 i 2052), postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z 29.8.1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540, 1598, 2076 i 2105), postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z 16.11.2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2021 r. poz. 422, z późn. zm.), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;[2]

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach, opinie zabezpieczające i odmowy wydania opinii zabezpieczających;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;

7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;

8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a;[3]

9) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z 14.6.1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z 29.8.1997 r. – Ordynacja podatkowa oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw (§ 2).

Sądy administracyjne orzekają także w sprawach sprzeciwów od decyzji wydanych na podstawie art. 138 § 2 ustawy z 14.6.1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (§ 2a). Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach (§ 3).

8. (N) Zgodnie z ustawą – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, organ, którego bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości:

  1. w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania,
  2. do czasu rozpoczęcia rozprawy,
  3. do czasu zamknięcia rozprawy.

Prawidłowa odpowiedź: A (art. 54 § 3 PrPostAdm)

Jak stanowi art. 54 PrPostAdm, skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (§ 1). Skargę w formie dokumentu elektronicznego wnosi się do elektronicznej skrzynki podawczej tego organu. Przepis art. 49a PrPostAdm stosuje się odpowiednio (§ 1a)[4]. Organ, o którym mowa w § 1, przekazuje skargę sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę, w postaci papierowej lub elektronicznej, w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. Skargę wniesioną za pośrednictwem konsula minister właściwy do spraw zagranicznych przekazuje sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę, w postaci papierowej lub elektronicznej, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia jej otrzymania przez konsula (§ 2)[5]. Organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. W przypadku skargi na decyzję, uwzględniając skargę w całości, organ uchyla zaskarżoną decyzję i wydaje nową decyzję. Uwzględniając skargę, organ stwierdza jednocześnie, czy działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio (§ 3). W przypadku, o którym mowa w art. 33 § 1a PrPostAdm, organ zawiadamia o przekazaniu skargi wraz z odpowiedzią na skargę przez obwieszczenie w siedzibie organu i na jego stronie internetowej oraz w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, pouczając o treści tego przepisu (§ 4). Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób oraz szczegółowe warunki przekazywania skargi wraz z aktami sprawy i odpowiedzią na skargę do sądu przez organ, o którym mowa w § 1, oraz ministra właściwego do spraw zagranicznych przekazującego skargę wniesioną za pośrednictwem konsula (§ 5). Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej, wydając rozporządzenie, o którym mowa w § 5, uwzględni formę lub postać, w której została wniesiona skarga, postać akt sprawy, której dotyczy skarga, oraz potrzebę zachowania jednolitego standardu i bezpieczeństwa przekazywanych akt sprawy, skargi i odpowiedzi na skargę (§ 6).

9. (N) Zgodnie z ustawą – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, za porę nocną, w której tylko w wyjątkowych przypadkach, za uprzednim zarządzeniem prezesa sądu można dokonywać doręczeń w postępowaniu sądowym, uważa się:

  1. czas od godziny dwudziestej pierwszej do godziny szóstej,
  2. czas od godziny dwudziestej pierwszej do godziny siódmej,
  3. czas od godziny dwudziestej drugiej do godziny szóstej.

Prawidłowa odpowiedź: B (art. 68 PrPostAdm)

W dni ustawowo wolne od pracy oraz w porze nocnej, doręczeń można dokonywać tylko w wyjątkowych przypadkach, za uprzednim zarządzeniem prezesa sądu. Za porę nocną uważa się czas od godziny dwudziestej pierwszej do godziny siódmej (art. 68 § 1 i 2 PrPostAdm).

„Przyjmuje się, iż to, że znaczna część pracodawców, w tym urzędy, traktują jakiś dzień, w drodze indywidualnych decyzji, jako wolny od pracy, nie daje podstaw do przyjęcia, że dzień ten jest dniem ustawowo wolnym od pracy”[6].

10. (N) Zgodnie z ustawą – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jeżeli stronie, której miejsce pobytu nie jest znane, ma być doręczona skarga lub inne pismo w postępowaniu sądowym albo orzeczenie wywołujące potrzebę podjęcia obrony jej praw, doręczenie może do chwili zgłoszenia się strony albo jej przedstawiciela lub pełnomocnika nastąpić:

  1. przez ogłoszenie pisma lub orzeczenia w prasie,
  2. tylko do rąk kuratora ustanowionego na wniosek osoby zainteresowanej przez sąd orzekający,
  3. przez udostępnienie pisma albo orzeczenia w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej właściwego sądu.

Prawidłowa odpowiedź: B (art. 78 PrPostAdm)

Jeżeli stronie, której miejsce pobytu nie jest znane, ma być doręczona skarga lub inne pismo w postępowaniu sądowym albo orzeczenie wywołujące potrzebę podjęcia obrony jej praw, doręczenie może do chwili zgłoszenia się strony albo jej przedstawiciela lub pełnomocnika nastąpić tylko do rąk kuratora ustanowionego na wniosek osoby zainteresowanej przez sąd orzekający (art. 78 PrPostAdm).

11. (N) Zgodnie z ustawą – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, jeżeli od skargi wniesionej do wojewódzkiego sądu administracyjnego, pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis:

  1. przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu skargi bez rozpoznania,
  2. skarga podlega odrzuceniu przez sąd,
  3. sąd umarza postępowanie.

Prawidłowa odpowiedź: B (art. 220 § 3 PrPostAdm)

Artykuł 220 PrPostAdm stanowi, że sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona opłata, w tym opłata, o której mowa w art. 235a PrPostAdm. W tym przypadku, z zastrzeżeniem § 2, 3 i 3a, przewodniczący wzywa wnoszącego pismo, aby pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania uiścił opłatę w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania. W razie bezskutecznego upływu tego terminu przewodniczący wydaje zarządzenie o pozostawieniu pisma bez rozpoznania (§ 1). Jeżeli pismo wniosła osoba zamieszkała lub mająca siedzibę za granicą, która nie ma w kraju przedstawiciela, przewodniczący wyznaczy termin do uiszczenia opłaty nie krótszy niż dwa miesiące (§ 2). Skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania, od których pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlegają odrzuceniu przez sąd (§ 3). Skarga, skarga kasacyjna, zażalenie oraz skarga o wznowienie postępowania wnoszone w formie dokumentu elektronicznego, od których pomimo wezwania nie została uiszczona opłata, o której mowa w art. 235a PrPostAdm, podlegają odrzuceniu przez sąd (§ 3a). Zażalenie wniesione na zarządzenie przewodniczącego o pozostawieniu pisma bez rozpoznania lub na postanowienie sądu o odrzuceniu środków prawnych wymienionych w § 3, wolne jest od wpisu (§ 4).

Postanowienie WSA w Gliwicach z 7.1.2013 r., I SA/Gl 1331/12, J. Rychlik (wybór orzeczeń i opracowanie merytoryczne), Prawo…, s. 648:

„Uiszczenie jedynie części należnej opłaty na wezwanie wywołuje ten sam skutek co nieuiszczenie jej w ogóle”.

12. (K) Zgodnie z ustawą o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, organ egzekucyjny wszczyna egzekucję administracyjną:

  1. na podstawie pisemnej informacji o zadłużeniu przekazanej przez wierzyciela,
  2. na wniosek wierzyciela i na podstawie wystawionego przez niego tytułu wykonawczego, sporządzonego według ustalonego wzoru,
  3. na podstawie wezwania do zapłaty skierowanego przez wierzyciela, które pozostało bez reakcji dłużnika.

Prawidłowa odpowiedź: B (art. 26 § 1 EgzAdmU)

Zgodnie z art. 26 EgzAdmU, organ egzekucyjny wszczyna egzekucję administracyjną na wniosek wierzyciela i na podstawie wystawionego przez niego tytułu wykonawczego, sporządzonego według ustalonego wzoru (§ 1). Za tytuł wykonawczy uznaje się również jednolity tytuł wykonawczy oraz zagraniczny tytuł wykonawczy (§ 1a). Do jednolitego tytułu wykonawczego oraz zagranicznego tytułu wykonawczego nie stosuje się przepisów § 1e-1h, 2-4 i 6, art. 27 § 1-2a, art. 27a, art. 28b i art. 29 EgzAdmU (§ 1b).

Wnioski egzekucyjne i tytuły wykonawcze przekazuje się do organu egzekucyjnego:

1) drogą elektroniczną – przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego albo z użyciem środków komunikacji elektronicznej;

2) przez operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z 23.11.2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2020 r. poz. 1041), przez swoich pracowników oraz inne upoważnione osoby lub organy – jeżeli z przyczyn technicznych nie jest możliwa droga elektroniczna (§ 1c).

Wierzyciel przekazuje organowi egzekucyjnemu wraz z wnioskiem egzekucyjnym i tytułem wykonawczym informację dotyczącą:

1) posiadanego przez zobowiązanego składnika majątkowego lub źródła jego dochodu – w przypadku gdy są znane wierzycielowi;

2) majątku zobowiązanego lub większej jego części znajdującego się na terenie działania organu egzekucyjnego – w przypadku ustalenia właściwości miejscowej organu egzekucyjnego na podstawie art. 22 § 3 EgzAdmU;

3) siedziby lub miejsca zamieszkania dłużnika zobowiązanego, który jest obciążony prawem majątkowym względem zobowiązanego – w przypadku ustalenia właściwości miejscowej organu egzekucyjnego na podstawie art. 22 § 3a EgzAdmU;

4) daty wysłania przez centralne biuro łącznikowe wniosku o udzielenie informacji lub powiadomienie do państwa członkowskiego lub państwa trzeciego oraz numeru referencyjnego tego wniosku – w przypadku wystąpienia o udzielenie pomocy, o której mowa w ustawie o wzajemnej pomocy;

5) ujawnionego po umorzeniu postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 59 § 2 EgzAdmU składnika majątkowego lub źródła dochodu zobowiązanego oraz numeru i daty wydania postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego – w przypadku wystąpienia z wnioskiem o ponowne wszczęcie egzekucji administracyjnej;

6) imienia i nazwiska oraz adresu do korespondencji przedstawiciela ustawowego zobowiązanego;

7) imienia i nazwiska oraz adresu do korespondencji opiekuna albo kuratora zobowiązanego – w przypadku ustanowienia opieki albo kurateli dla zobowiązanego;

8) imienia i nazwiska oraz adresu do korespondencji zarządcy przedsiębiorstwa w spadku – w przypadku działania zarządcy przedsiębiorstwa w spadku (§ 1e).

Informacja, o której mowa w § 1e, jest przekazywana w sposób, o którym mowa w § 1c (§ 1f).

W przypadku gdy tytuł wykonawczy przekazany za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26aa § 1 EgzAdmU:

1) zawiera dane zobowiązanego, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 27 § 2b pkt 4 EgzAdmU, niezgodne z danymi zawartymi w:

  1. a) rejestrze PESEL,
  2. b) Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej,

2) zawiera dane wierzyciela i podstawę prawną, niezgodne ze słownikami referencyjnymi zamieszczonymi na stronie podmiotowej ministra właściwego do spraw finansów publicznych,

3) nie zawiera danych, innych niż określone w pkt 1 i 2, wymaganych przepisami art. 27 EgzAdmU

– wierzyciel jest zawiadamiany o nieprzyjęciu tytułu wykonawczego wraz z podaniem przyczyny jego nieprzyjęcia (§ 1g). Zawiadomienie, o którym mowa w § 1g, przekazuje się za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26aa § 1 EgzAdmU (§ 1h). Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzór:

1) tytułu wykonawczego,

2) kolejnego tytułu wykonawczego, o którym mowa w art. 26ca EgzAdmU

– mając na względzie jednoznaczną identyfikację odpowiednio zobowiązanego, małżonka zobowiązanego oraz podmiotu innego niż zobowiązany, o którym mowa w art. 26ca § 1 pkt 2 EgzAdmU, możliwość elektronicznego przetwarzania danych zawartych w tych tytułach oraz sprawne przeprowadzenie egzekucji administracyjnej (§ 2). Obowiązek wystawienia tytułu wykonawczego według wzoru, o którym mowa w § 1, spoczywa również na wierzycielu, którego należność pieniężna wynika z orzeczenia sądu zaopatrzonego w klauzulę wykonalności (§ 3). Jeżeli wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym, przystępuje z urzędu do egzekucji na podstawie tytułu wykonawczego przez siebie wystawionego (§ 4).

Wszczęcie egzekucji administracyjnej następuje z chwilą:

1) doręczenia zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego;

2) doręczenia dłużnikowi zajętej wierzytelności zawiadomienia o zajęciu wierzytelności lub innego prawa majątkowego, jeżeli to doręczenie nastąpiło przed doręczeniem zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego;

3) podpisania protokołu zajęcia ruchomości przez pracownika obsługującego organ egzekucyjny, jeżeli to podpisanie nastąpiło przed doręczeniem zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego;

4) wpisu w księdze wieczystej o wszczęciu egzekucji z nieruchomości lub złożenia wniosku o wpis o wszczęciu egzekucji z nieruchomości do zbioru dokumentów, jeżeli ten wpis lub to złożenie nastąpiło przed doręczeniem zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego (§ 5).

Jeżeli zobowiązany ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terenie państwa członkowskiego, w przypadkach, o których mowa w § 5, zamiast odpisu tytułu wykonawczego można doręczyć odpis tytułu wykonawczego w postaci elektronicznej kopii dokumentu (§ 5a). W przypadku przekształcenia zajęcia zabezpieczającego w zajęcie egzekucyjne zobowiązanemu doręcza się odpis tytułu wykonawczego (§ 6)[7].

13. (K) Zgodnie z ustawą o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, świadkowie przywołani przez egzekutora do obecności przy czynnościach egzekucyjnych:

  1. otrzymują wynagrodzenie w kwocie 30 zł za każdą rozpoczętą godzinę czynności,
  2. otrzymują wynagrodzenie w kwocie 50 zł za każdą rozpoczętą godzinę czynności,
  3. nie otrzymują wynagrodzenia.

Prawidłowa odpowiedź: C (art. 51 § 4 EgzAdmU)

Artykuł 51 PrPostAdm stanowi, że na wniosek zobowiązanego, a także gdy egzekutor uzna to za konieczne, może być przywołany świadek do obecności przy czynnościach egzekucyjnych (§ 1). Egzekutor przywołuje co najmniej dwóch świadków, jeżeli zobowiązany nie może być obecny przy czynnościach egzekucyjnych na skutek wydalenia z miejsca dokonywania czynności egzekucyjnych lub z innych przyczyn, chyba że zachodzi obawa, iż wskutek upływu czasu potrzebnego na przywołanie świadków egzekucja będzie udaremniona (§ 2). Świadkami mogą być także pełnoletni członkowie rodziny i domownicy zobowiązanego (§ 3). Świadkowie nie otrzymują wynagrodzenia (§ 4).

14. (K) Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż:

  1. 183 dni w roku podatkowym,
  2. 153 dni w roku podatkowym,
  3. 123 dni w roku podatkowym.

Prawidłowa odpowiedź: A (art. 3 ust. 1a pkt 2 ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych)

Zgodnie z art. 3 ustawy o podatku od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy)  (ust. 1). Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym (ust. 1a).

Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy)  (ust. 2a). Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

1) pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

2) działalności wykonywanej osobiście na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia;

3) działalności gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład;

4) położonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieruchomości lub praw do takiej nieruchomości, w tym ze zbycia jej w całości albo w części lub zbycia jakichkolwiek praw do takiej nieruchomości;

5) papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;

6) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków lub tytułów uczestnictwa – jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów takiej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, funduszu inwestycyjnego, instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;[8]

7) tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia;

8) niezrealizowanych zysków, o których mowa w art. 30da (ust. 2b).

Wartość aktywów, o której mowa w ust. 2b pkt 6, ustala się na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc uzyskania przychodu, o którym mowa w tym przepisie. W przypadku spółek będących emitentami papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym wartość aktywów może być ustalana na podstawie aktywów bilansowych ujętych w raportach okresowych publikowanych na koniec ostatniego kwartału poprzedzającego kwartał roku kalendarzowego, w którym doszło do uzyskania przychodu (ust. 2c). Za dochody (przychody), o których mowa w ust. 2b pkt 7, uważa się przychody wymienione w art. 29 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 2b pkt 1-6 (ust. 2d). Od podatku dochodowego od dochodu uzyskanego ze źródeł przychodów położonych za granicą wolni są członkowie personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz inne osoby korzystające z przywilejów i immunitetów dyplomatycznych lub konsularnych na podstawie umów lub powszechnie uznanych zwyczajów międzynarodowych, jak również członkowie ich rodzin pozostający z nimi we wspólnocie domowej, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ust. 3). Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do przedsiębiorstwa w spadku, jeżeli zmarły przedsiębiorca na dzień otwarcia spadku podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (ust. 4). Przepis ust. 2a stosuje się odpowiednio do przedsiębiorstwa w spadku, jeżeli zmarły przedsiębiorca na dzień otwarcia spadku podlegał ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (ust. 5).

15. (K) Zgodnie z ustawą – Ordynacja podatkowa, spory o właściwość między naczelnikami urzędów skarbowych a naczelnikami urzędów celno-skarbowych, rozstrzyga:

  1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej,
  2. samorządowe kolegium odwoławcze,
  3. dyrektor właściwej izby administracji skarbowej.

Prawidłowa odpowiedź: A (art. 19 § 1 pkt 4a OrdPU)

Zgodnie z art. 19 OrdPU, spory o właściwość rozstrzyga:

1) między naczelnikami urzędów skarbowych działających na obszarze właściwości miejscowej tego samego dyrektora izby administracji skarbowej – dyrektor tej izby administracji skarbowej;

2) między naczelnikami urzędów skarbowych działających na obszarze właściwości miejscowych różnych dyrektorów izb administracji skarbowej – Szef Krajowej Administracji Skarbowej;

3) między naczelnikami urzędów celno-skarbowych działających na obszarze właściwości miejscowej tego samego dyrektora izby administracji skarbowej – dyrektor tej izby administracji skarbowej;

4) między naczelnikami urzędów celno-skarbowych działających na obszarze właściwości miejscowej różnych dyrektorów izb administracji skarbowej – Szef Krajowej Administracji Skarbowej;

4a) między naczelnikami urzędów skarbowych a naczelnikami urzędów celno-skarbowych – Szef Krajowej Administracji Skarbowej;

5) między wójtem, burmistrzem (prezydentem miasta), starostą albo marszałkiem województwa a naczelnikiem urzędu skarbowego lub naczelnikiem urzędu celno-skarbowego – sąd administracyjny;

6) między wójtami, burmistrzami (prezydentami miast) i starostami – wspólne dla nich samorządowe kolegium odwoławcze, a w razie braku takiego kolegium – sąd administracyjny;

7) między marszałkami województw – sąd administracyjny;

8) w pozostałych przypadkach – Szef Krajowej Administracji Skarbowej (§ 1).

Spór o właściwość rozstrzyga się, w drodze postanowienia, na wniosek organu będącego stroną sporu (§ 2). W przypadkach, o których mowa w § 1 pkt 2, 4 i 4a, wniosek o rozstrzygnięcie sporu wnosi odpowiednio naczelnik urzędu skarbowego lub naczelnik urzędu celno-skarbowego za pośrednictwem właściwego dyrektora izby administracji skarbowej (§ 3).

16. (K) Zgodnie z ustawą – Ordynacja podatkowa, przywrócenie terminu do złożenia podania o przywrócenie terminu na dopełnienie czynności, dla której był ten termin określony:

  1. jest możliwe w każdym wypadku,
  2. jest możliwe tylko na wniosek zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni on, że uchybienie nastąpiło bez jego winy,
  3. jest niedopuszczalne.

Prawidłowa odpowiedź: C (art. 162 § 3 OrdPU)

Zgodnie z art. 162 OrdPU, w razie uchybienia terminu należy przywrócić termin na wniosek zainteresowanego, jeżeli uprawdopodobni, że uchybienie nastąpiło bez jego winy (§ 1). Podanie o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi. Jednocześnie z wniesieniem podania należy dopełnić czynności, dla której był określony termin (§ 2). Przywrócenie terminu do złożenia podania przewidzianego w § 2 jest niedopuszczalne (§ 3). Przepisy § 1-3 stosuje się do terminów procesowych (§ 4).

17. (K) Zgodnie z ustawą – Prawo bankowe, banki nie mogą być tworzone jako:

  1. banki państwowe,
  2. banki spółdzielcze,
  3. banki w formie spółek z ograniczoną odpowiedzialnością.

Prawidłowa odpowiedź: C (art. 12 PrBank)

Banki mogą być tworzone jako banki państwowe, banki spółdzielcze lub banki w formie spółek akcyjnych (art. 12 PrBank). Założycielami banku w formie spółki akcyjnej mogą być osoby prawne i osoby fizyczne, z tym że założycieli nie może być mniej niż 3 (art. 13 ust. 1 PrBank). Założycielami banku spółdzielczego mogą być tylko osoby fizyczne w liczbie wymaganej dla założenia spółdzielni, określonej ustawą – Prawo spółdzielcze (art. 13 ust. 2 PrBank). Przepis art. 13 ust. 1 PrBank nie ma zastosowania do banku, którego założycielem jest Skarb Państwa, bank krajowy, instytucja kredytowa, bank zagraniczny, krajowy lub zagraniczny zakład ubezpieczeń, krajowy lub zagraniczny zakład reasekuracji lub międzynarodowa instytucja finansowa (art. 13 ust. 3 PrBank).

„Przepis [art. 12 PrBank – R. M.] wprowadza zamknięty katalog prawno-organizacyjnych form prowadzenia działalności przez banki. Oznacza to, że banki nie mogą być tworzone jako spółki osobowe, czy też jako spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Obok ustawy Prawo bankowe, źródłem regulacji form prawnych, w jakich mogą być tworzone banki, są:

  1. a) w przypadku banków państwowych – rozporządzenie Rady Ministrów o utworzeniu banku (art. 14 ust. 2 PrBank) oraz statut banku, nadawany przez Ministra Skarbu Państwa [Minister właściwy do spraw aktywów państwowych – R. M] w formie rozporządzenia (art. 19 PrBank);
  2. b) w przypadku banków działających w formie spółek akcyjnych – przepisy Kodeksu spółek handlowych regulujące spółkę akcyjną oraz przepisy ogólne (…);
  3. c) w przypadku banków funkcjonujących w formie spółdzielni – ustawa o funkcjonowaniu banków spółdzielczych oraz ustawa Prawo spółdzielcze, którą stosuje się względem banków spółdzielczych w zakresie nieuregulowanym w ustawie o funkcjonowaniu banków spółdzielczych.

Dyspozycją art. 12 PrBank nie jest objęty Narodowy Bank Polski, którego działalność reguluje ustawa o Narodowym Banku Polskim”[9].

18. (K) Zgodnie z ustawą – Prawo bankowe, posiadacz rachunku oszczędnościowego (który nie jest rachunkiem wspólnym) może polecić pisemnie bankowi dokonanie – po swojej śmierci – wypłaty z rachunku wskazanym przez siebie osobom: małżonkowi, wstępnym, zstępnym lub rodzeństwu określonej kwoty pieniężnej (dyspozycja wkładem na wypadek śmierci), która bez względu na liczbę wydanych dyspozycji, nie może być wyższa niż:

  1. dziesięciokrotne przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za ostatni miesiąc przed śmiercią posiadacza rachunku,
  2. piętnastokrotne przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za ostatni miesiąc przed śmiercią posiadacza rachunku,
  3. dwudziestokrotne przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za ostatni miesiąc przed śmiercią posiadacza rachunku.

Prawidłowa odpowiedź: C (art. 56 ust. 2 PrBank)

Zgodnie z art. 56 PrBank, posiadacz rachunku oszczędnościowego, rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego lub rachunku terminowej lokaty oszczędnościowej może polecić pisemnie bankowi dokonanie – po swojej śmierci – wypłaty z rachunku wskazanym przez siebie osobom: małżonkowi, wstępnym, zstępnym lub rodzeństwu określonej kwoty pieniężnej (dyspozycja wkładem na wypadek śmierci) (ust. 1). Kwota wypłaty, o której mowa w ust. 1, bez względu na liczbę wydanych dyspozycji, nie może być wyższa niż dwudziestokrotne przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku, ogłaszane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za ostatni miesiąc przed śmiercią posiadacza rachunku (ust. 2).  Dyspozycja wkładem na wypadek śmierci może być w każdym czasie przez posiadacza rachunku zmieniona lub odwołana na piśmie (ust. 3). Jeżeli posiadacz rachunku wydał więcej niż jedną dyspozycję wkładem na wypadek śmierci, a łączna suma dyspozycji przekracza limit, o którym mowa w ust. 2, dyspozycja wydana później ma pierwszeństwo przed dyspozycją wydaną wcześniej (ust. 4). Kwota wypłacona zgodnie z ust. 1 nie wchodzi do spadku po posiadaczu rachunku (ust. 5). Osoby, którym na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci wypłacono kwoty z naruszeniem ust. 4, są zobowiązane do ich zwrotu spadkobiercom posiadacza (ust. 6).

„Konstrukcja (…) [zawarta w art. 56 PrBank – R. M.] jest wyjątkiem od ogólnej zasady, zgodnie z którą można rozrządzić majątkiem na wypadek śmierci jedynie w drodze testamentu”[10].

Uchwała SN z 9.11.2021 r., I KZP 3/21, http://www.sn.pl:

„Zgromadzone na rachunku bankowym środki nie są dowodem rzeczowym, o którym mowa w art. 106a ust. 8 ustawy z 29.8.1997 r. – Prawo bankowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r., poz. 1896, z późn. zm.)”.

Bibliografia:

Hauser R. (red.), Wierzbowski M. (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wyd. 5 zmienione i uzupełnione, C. H. Beck, Warszawa 2017

Rychlik J. (wybór orzeczeń i opracowanie merytoryczne), Prawo administracyjne materialne. Orzecznictwo aplikanta, wyd. 2, C. H. Beck, Warszawa 2017

Gronkiewicz – Waltz H. (red.), Prawo bankowe. Komentarz, C. H. Beck, Warszawa 2013

[1] Utracił moc z dniem 28.12.2017 r. rozumiany jako wyłączający możliwość wniesienia skargi do sądu administracyjnego na postanowienie w przedmiocie zażalenia na postanowienie wydane wskutek wniesienia sprzeciwu, o którym mowa w art. 84c ust. 1 ustawy z dnia 2.7.2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2017 r. poz. 2168), na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 20.12.2017 r. sygn. akt SK 37/15 (Dz. U. poz. 2451).

[2] Na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 2299), z dniem 21.12.2020 r. art. 3 § 2 pkt 4 rozumiany w ten sposób, że nie obejmuje rozstrzygnięcia organu władzy publicznej w przedmiocie otwartego konkursu ofert na realizację zadania publicznego, rozpisanego w trybie przepisów ustawy z 24.4.2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2020 r. poz. 1057), został uznany za niezgodny z art. 45 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

[3] Na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 2299), z dniem 21.12.2020 r. art. 3 § 2 pkt 8 rozumiany w ten sposób, że nie dotyczy bezczynności organu władzy publicznej odnośnie do rozstrzygnięcia w przedmiocie otwartego konkursu ofert na realizację zadania publicznego, rozpisanego w trybie przepisów ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, został uznany za niezgodny z art. 45 ust. 1 Konstytucji.

[4] Od 1.10.2029 r. na mocy ustawy z 18.11.2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2320) wejdzie w życie następujące brzmienie zdania pierwszego w art. 54 § 1a PrPostAdm:

„Skargę w postaci elektronicznej wnosi się na adres do doręczeń elektronicznych tego organu.”

[5] Od 9.2.2021 r. na mocy ustawy z 21.1.2021 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 159) weszło w życie następujące brzmienie zdania drugiego w art. 54 § 2 PrPostAdm:

„Skargę wniesioną za pośrednictwem konsula oraz skargę na decyzję wydaną przez ministra właściwego do spraw zagranicznych w zakresie spraw uregulowanych w ustawie z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, minister właściwy do spraw zagranicznych przekazuje sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie sześćdziesięciu dni od dnia jej otrzymania odpowiednio przez ministra właściwego do spraw zagranicznych albo konsula.”

[6] M. Jagielska, A. Wiktorowska, P. Wajda, w: R. Hauser (red.), M. Wierzbowski (red.), Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wyd. 5 zmienione i uzupełnione, C. H. Beck, Warszawa 2017, s. 461.

[7] Aktualne brzmienie art. 26 EgzAdmU nadane ustawami: z 4.7.2019 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1553) oraz z 18.11.2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2320) to:

„Art. 26. § 1. Postępowanie egzekucyjne wszczyna się na wniosek wierzyciela o wszczęcie egzekucji administracyjnej i na podstawie wystawionego przez niego tytułu wykonawczego, sporządzonego według ustalonego wzoru. Wierzyciel będący jednocześnie organem egzekucyjnym wszczyna postępowanie egzekucyjne z urzędu poprzez nadanie tytułowi wykonawczemu przez siebie wystawionemu klauzuli o skierowaniu tego tytułu do egzekucji administracyjnej.

  • 1a. Za tytuł wykonawczy uznaje się również jednolity tytuł wykonawczy oraz zagraniczny tytuł wykonawczy.
  • 1b. Do jednolitego tytułu wykonawczego oraz zagranicznego tytułu wykonawczego nie stosuje się przepisów § 1e-1h, 2, 3, § 3a pkt 2 i 3 oraz § 6, art. 27 § 1-2, art. 28b i art. 29.
  • 1c. Wnioski egzekucyjne i tytuły wykonawcze przekazuje się do organu egzekucyjnego:

1) drogą elektroniczną – przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego albo z użyciem środków komunikacji elektronicznej;

2) przez operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe, przez swoich pracowników oraz inne upoważnione osoby lub organy – jeżeli z przyczyn technicznych nie jest możliwa droga elektroniczna.

  • 1d. (uchylony)
  • 1e. Wierzyciel przekazuje organowi egzekucyjnemu wraz z wnioskiem egzekucyjnym i tytułem wykonawczym informację dotyczącą:

1) posiadanego przez zobowiązanego składnika majątkowego lub źródła jego dochodu – w przypadku gdy są znane wierzycielowi;

2) majątku zobowiązanego lub większej jego części znajdującego się na terenie działania organu egzekucyjnego – w przypadku ustalenia właściwości miejscowej organu egzekucyjnego na podstawie art. 22 § 3;

3) siedziby lub miejsca zamieszkania dłużnika zobowiązanego, który jest obciążony prawem majątkowym względem zobowiązanego – w przypadku ustalenia właściwości miejscowej organu egzekucyjnego na podstawie art. 22 § 3a;

4) daty wysłania przez centralne biuro łącznikowe wniosku o udzielenie informacji lub powiadomienie do państwa członkowskiego lub państwa trzeciego oraz numeru referencyjnego tego wniosku – w przypadku wystąpienia o udzielenie pomocy, o której mowa w ustawie o wzajemnej pomocy;

5) ujawnionego po umorzeniu postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 59 § 2 składnika majątkowego lub źródła dochodu zobowiązanego oraz numeru i daty wydania postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego – w przypadku wystąpienia z wnioskiem o ponowne wszczęcie egzekucji administracyjnej;

6) imienia i nazwiska oraz adresu do korespondencji przedstawiciela ustawowego zobowiązanego;

7) imienia i nazwiska oraz adresu do korespondencji opiekuna albo kuratora zobowiązanego – w przypadku ustanowienia opieki albo kurateli dla zobowiązanego;

8) imienia i nazwiska oraz adresu do korespondencji zarządcy przedsiębiorstwa w spadku – w przypadku działania zarządcy przedsiębiorstwa w spadku.

  • 1f. Informacja, o której mowa w § 1e, jest przekazywana w sposób, o którym mowa w § 1c.
  • 1g. W przypadku gdy tytuł wykonawczy przekazany za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26aa § 1:

1) zawiera dane zobowiązanego, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 27 § 2b pkt 4, niezgodne z danymi zawartymi w:

  1. a) rejestrze PESEL,
  2. b) Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej,

2) zawiera dane wierzyciela i podstawę prawną, niezgodne ze słownikami referencyjnymi zamieszczonymi na stronie podmiotowej ministra właściwego do spraw finansów publicznych,

3) nie zawiera danych, innych niż określone w pkt 1 i 2, wymaganych przepisami art. 27

– wierzyciel jest zawiadamiany o nieprzyjęciu tytułu wykonawczego wraz z podaniem przyczyny jego nieprzyjęcia.

  • 1h. Zawiadomienie, o którym mowa w § 1g, przekazuje się za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 26aa § 1.
  • 2. Minister właściwy do spraw finansów publicznych w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, wzór:

1) tytułu wykonawczego,

2) kolejnego tytułu wykonawczego, o którym mowa w art. 26ca

– mając na względzie jednoznaczną identyfikację odpowiednio zobowiązanego, małżonka zobowiązanego oraz podmiotu innego niż zobowiązany, o którym mowa w art. 26ca § 1 pkt 2, możliwość elektronicznego przetwarzania danych zawartych w tych tytułach oraz sprawne przeprowadzenie egzekucji administracyjnej.

  • 3. Obowiązek wystawienia tytułu wykonawczego według wzoru, o którym mowa w § 1, spoczywa również na wierzycielu, którego należność pieniężna wynika z orzeczenia sądu zaopatrzonego w klauzulę wykonalności.
  • 3a. Wszczęcie postępowania egzekucyjnego następuje z chwilą:

1) doręczenia wniosku o wszczęcie egzekucji administracyjnej i tytułu wykonawczego organowi egzekucyjnemu, jeżeli wierzyciel nie jest jednocześnie organem egzekucyjnym;

2) nadania tytułowi wykonawczemu klauzuli o skierowaniu tego tytułu do egzekucji administracyjnej, jeżeli wierzyciel jest jednocześnie organem egzekucyjnym;

3) wystawienia tytułu wykonawczego w przypadku przekształcenia zajęcia zabezpieczającego w zajęcie egzekucyjne.

  • 4. (uchylony)
  • 5. Wszczęcie egzekucji administracyjnej następuje z chwilą:

1) doręczenia zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego;

2) doręczenia dłużnikowi zajętej wierzytelności zawiadomienia o zajęciu wierzytelności lub innego prawa majątkowego, jeżeli to doręczenie nastąpiło przed doręczeniem zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego;

3) podpisania protokołu zajęcia ruchomości przez pracownika obsługującego organ egzekucyjny, jeżeli to podpisanie nastąpiło przed doręczeniem zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego;

4) wpisu w księdze wieczystej o wszczęciu egzekucji z nieruchomości lub złożenia wniosku o wpis o wszczęciu egzekucji z nieruchomości do zbioru dokumentów, jeżeli ten wpis lub to złożenie nastąpiło przed doręczeniem zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego.

  • 5a. Jeżeli zobowiązany ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terenie państwa członkowskiego, w przypadkach, o których mowa w § 5, zamiast odpisu tytułu wykonawczego można doręczyć odpis tytułu wykonawczego w postaci elektronicznej kopii dokumentu.
  • 5b. (uchylony)
  • 5c. Za doręczenie odpisu tytułu wykonawczego otrzymanego przez organ egzekucyjny przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego albo z użyciem środków komunikacji elektronicznej uznaje się doręczenie tytułu wykonawczego w postaci elektronicznej, jeżeli takie doręczenie umożliwia zapoznanie się z treścią tytułu wykonawczego, a gdy nie jest to możliwe – w postaci papierowej.
  • 5d. Przepis § 5c stosuje się odpowiednio do innych dokumentów sporządzanych w postępowaniu egzekucyjnym.
  • 6. W przypadku przekształcenia zajęcia zabezpieczającego w zajęcie egzekucyjne zobowiązanemu doręcza się odpis tytułu wykonawczego.”

[8] Od 1.1.2021 r. na mocy ustawy z 28.11.2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123) weszło w życie nowe brzmienie pkt 6 oraz dodano pkt 6a:

„6) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw – jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;

6a) tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej;”

[9] H. Kosiński, w: H. Gronkiewicz – Waltz (red.), Prawo bankowe. Komentarz, C. H. Beck, Warszawa 2013, s. 94.

[10] A. Tupaj – Cholewa, w: H. Gronkiewicz – Waltz (red.), Prawo…, s. 195.