Repetytoria Becka

Wyłączenie odpowiedzialności karnej – testy

  1. Nie popełnia przestępstwa, kto w obronie koniecznej odpiera zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem, o ile jest to zamach:
    a) bezpośredni i bezprawny,
    b) nieuzasadniony i bezprawny,
    c) nieuzasadniony, bezprawny oraz niedający się odeprzeć w inny sposób.
  2. W razie przekroczenia granic obrony koniecznej, w szczególności gdy sprawca zastosował sposób obrony niewspółmierny do niebezpieczeństwa zamachu, sąd:
    a) stosuje obligatoryjnie nadzwyczajne złagodzenie kary, ale nie może odstąpić od jej wymierzenia,
    b) może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, ale nie może odstąpić od jej wymierzenia,
    c) może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.
  3. W sytuacji przekroczenia granic obrony koniecznej, będącego wynikiem strachu lub wzburzenia usprawiedliwionych okolicznościami zamachu:
    a) stosuje się nadzwyczajne złagodzenie kary,
    b) sąd może odstąpić od wymierzenia kary,
    c) sprawca nie podlega karze.
  4. Nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu uchylenia bezpośredniego ­niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, ­jeżeli:
    a) niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą od dobra ratowanego, lub też gdy dobro poświęcone nie przedstawia wartości oczywiście wyższej od dobra ratowanego,
    b) niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawia wartość oczywiście niższą od dobra ratowanego,
    c) niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą lub niewiele wyższą od dobra ratowanego.
  5. W razie przekroczenia granic stanu wyższej konieczności sąd:
    a) stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary,
    b) może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia,
    c) nie może zastosować nadzwyczajnego złagodzenia kary ani odstąpić od jej wymierzenia.
  6. Jeżeli sprawca powołując się na stan wyższej konieczności poświęca dobro, które ma szczególny obowiązek chronić nawet z narażeniem się na niebezpieczeństwo osobiste, przepis dotyczący odpowiedzialności za działanie w stanie wyższej konieczności:
    a) może być stosowany,
    b) nie jest stosowany,
    c) co do zasady, nie jest stosowany.
  7. Nie popełnia przestępstwa z uwagi na wyłączenie bezprawności ten, kto:
    a) działa w celu przeprowadzenia eksperymentu ekonomicznego, jeżeli spodziewana korzyść ma istotne znaczenie gospodarcze, a oczekiwanie jej osiągnięcia, celowość oraz sposób przeprowadzenia eksperymentu są zasadne w świetle aktualnego stanu wiedzy,
    b) dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność wyłączająca bezprawność,
    c) dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionej nieświadomości jego bezprawności.
  8. Ten, kto pozostaje w usprawiedliwionym błędzie co do okoliczności stanowiącej znamię czynu zabronionego:
    a) nie popełnia umyślnie czynu zabronionego,
    b) nie popełnia przestępstwa,
    c) popełnia czyn zabroniony.
  9. Sprawca, który dopuszcza się czynu w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność stanowiąca znamię czynu zabronionego, od której zależy łagodniejsza odpowiedzialność:
    a) popełnia czyn zabroniony,
    b) nie popełnia czynu zabronionego,
    c) odpowiada na podstawie przepisu przewidującego łagodniejszą odpowiedzialność.
  10. Nie popełnia przestępstwa, z uwagi na wyłączenie winy:
    a) kto w obronie koniecznej odpiera bezpośredni, bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem,
    b) kto działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą od dobra ratowanego,
    c) kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność wyłączająca bezprawność.

 

ODPOWIEDZI:

  1. a
    Art. 25 § 1 KK
  1. c
    Art. 25 § 2 KK
  1. c
    Art. 25 § 3 KK
  1. a
    Art. 26 § 1 i 2 KK
  1. b
    Art. 26 § 3 KK
  1. b
    Art. 26 § 4 KK
  1. a
    Art. 27 § 1 KK
  1. b
    Art. 28 § 1 KK
  1. c
    Art. 28 § 2 KK
  1. c
    Art. 29 KK

Powyższe testy wraz z odpowiedziami pochodzą z publikacji Prawo karne. Pytania. Kazusy. Tablice. Testy.