Pozew o przywrócenie do pracy i zapłatę zaległego wynagrodzenia
Wielokrotne nowelizacje przepisów Kodeksu pracy i próby wyrównania szans pracowników w relacjach służbowych z pracodawcami, zmierzające do wzmocnienia pozycji pracownika jako strony stosunku pracy, są wciąż niedoskonałe. Pracownik nadal jest stroną słabszą, często bezradną w obliczu nieznajomości obowiązujących przepisów. Ta nieporadność jest dostrzegalna m.in. w sytuacji, gdy pracodawca rozwiązuje lub zmienia pracownikowi umowę o pracę, a ten, choć nie godzi się na zaproponowane warunki, nie jest świadom swoich praw, w tym także terminów, w jakich może wnieść odwołanie do sądu pracy.
Celem niniejszego opracowania jest omówienie podstawowych zasad sporządzania i wnoszenia pozwu oraz pokazanie pewnych odrębności występujących w tzw. indywidualnych sporach pracy.
Tytułem wstępu
Postępowanie sądowe w sprawach z zakresu prawa pracy jest szczególnym postępowaniem uregulowanym w KPC (art. 459–4777). Postępowanie to poza wskazanymi w Kodeksie odrębnościami wypełnia wszelkie instytucje właściwe dla zwykłego procesu.
Wszczęcie postępowania następuje poprzez wytoczenie powództwa, co najczęściej polega na wniesieniu pozwu. Sporządzając pozew, należy pamiętać o istotnych elementach, jakie powinno zawierać każde pismo procesowe (tzw. warunki formalne).
Elementy pisma procesowego
Elementy obligatoryjne pisma wyliczone zostały w przepisach ogólnych dotyczących czynności procesowych (art 126 i n. KPC).
|
Pismo procesowe powinno zawierać: – oznaczenie sądu, do którego jest skierowane; |
Jeżeli pismo procesowe jest pierwszym pismem w danej sprawie, powinno ponadto zawierać oznaczenie zawodu i miejsca zamieszkania lub siedziby stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników, a także wskazywać przedmiot sporu. W pozwie powinniśmy także dokładnie określić nasze żądanie, a w sprawach o roszczenia pieniężne czy prawa majątkowe wskazać konkretną kwotę pieniężną, która stanowić będzie wartość przedmiotu sporu. Wnosząc kolejne pisma, należy przywołać sygnaturę akt. Jeżeli pismo wnosi pełnomocnik, to wraz z pismem składa swoje pełnomocnictwo, chyba że uczynił to wcześniej.
Brak powyższych elementów powoduje, że sąd nie nada sprawie biegu lub zwróci pismo do uzupełnienia w terminie tygodniowym. Sąd nie podejmie również czynności procesowych w przypadku nieuiszczenia opłaty sądowej.
|
Wysokość opłat w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych Zgodnie z przepisami art. 35 i 36 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych1, w sprawach z zakresu prawa pracy pobiera się opłatę podstawową w kwocie 30 zł wyłącznie od apelacji, zażalenia, skargi kasacyjnej i skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. W sprawach, w których wartość przedmiotu sporu przewyższa kwotę 50 000 zł, pobiera się od wszystkich podlegających opłacie pism procesowych opłatę stosunkową. Strony stosunku pracy uiszczają opłatę podstawową nawet w sprawie o ustalenie istnienia stosunku pracy wytoczonej z powództwa inspektora pracy. |
Oprócz elementów obligatoryjnych pozew może zawierać wniosek o przeprowadzenie rozprawy pod nieobecność powoda czy zabezpieczenie powództwa.
Strona składa pismo wraz z odpisami i odpisami załączników, które doręczane są uczestnikom postępowania. Pismo można też wysłać za pośrednictwem poczty, najlepiej listem poleconym.
Zasadą jest, że pierwszym pismem w sprawie jest pozew. Zgodnie z art. 127 KPC, w piśmie procesowym, którego celem jest przygotowanie rozprawy, należy zwięźle wskazać stan sprawy, a także ustosunkować się do twierdzeń i dowodów przedstawianych przez stronę przeciwną, jak również podać lub załączyć dowody własne, które mają być przedstawione na rozprawie.
|
W sprawach z zakresu prawa pracy obowiązuje właściwość miejscowa przemienna. Polega ona na tym, że powództwo może być wytoczone przed sąd właściwości ogólnej pozwanego bądź przed sąd, w którego okręgu praca jest, była lub mogła być wykonana, albo też przed sąd, w którego okręgu znajduje się zakład pracy (art. 461 KPC). |
Należy pamiętać, że niektóre pisma procesowe trzeba doręczyć sądowi na drukach urzędowych (w postępowaniu uproszczonym – pozew, odpowiedź na pozew, pismo zawierające wnioski dowodowe itp.). Druki te są nieodpłatnie udostępniane w biurach podawczych i sekretariatach sądów, zarządach gmin oraz na stronach internetowych Ministerstwa Sprawiedliwości.
Właściwość rzeczowa sądu
Spory o roszczenia ze stosunku pracy rozstrzygają:
– sądy pracy lub sądy pracy i ubezpieczeń społecznych (jest to uzależnione od organizacji sądu) – będące odrębnymi jednostkami organizacyjnymi sądów rejonowych;
– sądy pracy lub sądy ubezpieczeń społecznych (w zależności od organizacji sądu), stanowiące odrębne jednostki organizacyjne sądów okręgowych;
– sądy apelacyjne – rozpatrujące sprawy z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych w drugiej instancji;
– Sąd Najwyższy – Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych rozstrzyga skargi kasacyjne.
Zgodnie z art. 262 § 2 KP, właściwości sądów pracy nie podlegają spory dotyczące:
– ustanowienia nowych warunków pracy i płacy;
– stosowania norm pracy;
– pomieszczeń w hotelach pracowniczych.
Sądy rejonowe rozpoznają wszystkie sprawy z wyjątkiem tych, dla których ustawodawca kodeksowy zastrzega właściwość sądów okręgowych (zob. art 16 i 17 KPC).
Artykuł 461 § 11 KPC stanowi, że do właściwości rejonowego sądu pracy należą, bez względu na wartość przedmiotu sporu, sprawy o:
– ustalenie istnienia stosunku pracy;
– uznanie bezskuteczności wypowiedzenia stosunku pracy;
– przywrócenie do pracy i przywrócenie poprzednich warunków pracy lub płacy;
– roszczenia i odszkodowania w przypadku nieuzasadnionego lub naruszającego przepisy wypowiedzenia oraz rozwiązania stosunku pracy dochodzone łącznie z powyższymi sprawami;
– kary porządkowe i świadectwa pracy oraz roszczenia z tym związane.
Sprawy z zakresu prawa pracy to sprawy:
– o roszczenie ze stosunku pracy lub z nim związane;
– o ustalenie istnienia stosunku pracy, jeżeli łączący strony stosunek prawny wykazuje cechy charakterystyczne dla pracowniczego stosunku prawnego (brak nazwy umowy lub jej zła kwalifikacja prawna);
– o roszczenia z innych stosunków prawnych, do których z mocy przepisów odrębnych stosujemy przepisy prawa pracy;
– o odszkodowanie dochodzone od zakładu pracy na podstawie przepisów o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych2.
|
W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych właściwy do rozpoznania jest sąd, w którego okręgu ma siedzibę organ rentowy, który wydał zaskarżoną decyzję. Wyjątek mogą jednak wprowadzić przepisy odrębne. |
Sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych to sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych dotyczących:
– ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia rodzinnego;
– emerytur i rent;
– świadczeń z funduszu alimentacyjnego;
– innych świadczeń należących do właściwości ZUS itp. (art. 476 § 2 i 3 KPC).
Artykuł 242 § 2 KP przewiduje możliwość zainicjowania na wniosek pracownika fakultatywnej i przedsądowej formy dochodzenia roszczeń ze stosunku pracy, jaką jest postępowanie przed zakładową komisją pojednawczą. Komisja ta powinna dążyć do ugodowego zakończenia sprawy w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. W sytuacji, gdy nie dojdzie do zawarcia ugody przed komisją pojednawczą, a pracownik nadal podtrzymuje żądania (zgłoszone w terminie 14 dni od dnia zakończenia postępowania pojednawczego), komisja niezwłocznie przekazuje sprawę sądowi pracy.
|
Pracownik, który występuje przed sądem i nie posiada zastępstwa prawnego w postaci adwokata czy radcy prawnego, nie musi wskazywać podstawy prawnej dochodzonych roszczeń. Musi natomiast pamiętać o terminie dochodzenia swych roszczeń i o instytucji ich przedawnienia. |
Szczególne terminy dochodzenia roszczeń w sprawach z zakresu prawa pracy i przedawnienie roszczeń ze stosunku pracy
Wymienione poniżej terminy dochodzenia roszczeń są wskazane tytułem przykładu i uwzględniane przez organ rozstrzygający spór z urzędu. Inne są rozsypane w wielu działach KP, a także w przepisach szczególnych (pozakodeksowych).
|
7 dni: |
14 dni: |
|
– wystąpienie o sprostowanie świadectwa pracy – bieg terminu jest liczony od dnia zawiadomienia o odmowie sprostowania świadectwa pracy przez pracodawcę (art. 97 § 21 KP); – odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę, bieg terminu rozpoczyna się od dnia doręczenia pisma wypowiadającego umowę o pracę (art. 264 § 1 KP). |
– żądanie przywrócenia do pracy lub odszkodowania w razie rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia lub wygaśnięcie umowy o pracę – bieg terminu następuje od dnia złożenia oświadczenia woli przez pracodawcę albo powzięcia wiadomości, że pracodawca traktuje łączący stosunek pracy za wygasły; – żądanie nawiązania stosunku pracy – termin dochodzenia roszczeń liczy się od dnia doręczenia zawiadomienia o odmowie przyjęcia do pracy. |
|
Zgodnie z art. 231 KPC, w sprawach o roszczenia pracowników dotyczące nawiązania, istnienia lub rozwiązania stosunku pracy wartość przedmiotu sporu stanowi przy umowach na czas określony sumę wynagrodzenia za pracę za okres sporny, lecz nie więcej niż za rok, a przy umowach na czas nieokreślony – za okres jednego roku. |
W niektórych sprawach, jak np. sprostowanie świadectwa pracy czy odwołanie od zastosowanej kary porządkowej, pracownik przed wystąpieniem na drogę sądową powinien pamiętać o uprzednim wyczerpaniu trybu wewnątrzzakładowego (przed pracodawcą)3.
Pewne odrębności mogą wprowadzać pragmatyki służbowe, które są aktami stanowiącymi źródło prawa pracy w służbie państwowej, samorządowej i jednostkach sektora publicznego. Odrębności te dotyczą pracowników mianowanych (m.in. urzędników służby cywilnej, urzędników państwowych)4.
Z mocy art. 291 § 1 KP wszystkie roszczenia ze stosunku pracy ulegają przedawnieniu z upływem trzech lat od dnia, w którym roszczenie to stało się wymagalne. Terminy te nie mogą być skrócone i przedłużone przez czynność prawną.
Na koniec należy podkreślić, że prawo do sądu (w tym do złożenia pozwu) jest normą rangi konstytucyjnej i przysługuje jako uprawnienie powszechne w każdej sprawie, także z zakresu prawa pracy5.
Zgodnie z przedstawionymi powyżej zasadami sporządzania pism procesowych, autorka przedstawia przykładowy schemat pozwu o przywrócenie do pracy i zapłatę zaległego wynagrodzenia. Zastosowane we wzorze przypisy mają na celu wyjaśnienie czytelnikom konstrukcji prawnych, które nie zostały omówione powyżej. W docelowym piśmie procesowym oczywiście nie umieszczamy przypisów. Natomiast w treści pisma dla zwiększenia wartości merytorycznej mogą zostać przywołane komentarze do ustaw, tezy orzecznicze dotyczące podobnego zagadnienia, doktryna itp.
Stan faktyczny sprawy:
– Termopol Spółka z o.o. 30.4.2008 r. powiadomiła jednego ze swych pracowników, zatrudnionego w dziale księgowości (p. Zbigniew Wyszkowski, pracownik spółki od 15.4.2004 r., umowa na czas nieokreślony), że w związku z trudną sytuacją ekonomiczną wywołaną utratą głównego kontrahenta będzie zmuszona obniżyć wynagrodzenia wszystkim swoim pracownikom. Informację o złej kondycji zakładu przekazał p. Jacek Niewiadomski, będący członkiem zarządu spółki. Pan Zbigniew Wyszkowski z racji wykonywanej pracy miał dostęp do dokumentacji handlowej i wiedział, że firma co prawda utraciła jednego z kontrahentów, ale nie był to wiodący odbiorca i zakład wcale nie przeżywał trudności finansowych.
– 25.5.2008 r. na konto pracownicze p. Zbigniewa wpłynęło wynagrodzenie pomniejszone o kwotę 1000,00 zł. Udał się więc do p. Jacka Niewiadomskiego, by wyjaśnić zaistniałą sytuację. Członek zarządu ze zdziwieniem wyjaśnił, że podczas wcześniejszej rozmowy powiadomił p.Zbigniewa o planowanych cięciach finansowych. Decyzją spółki od początku maja zmniejszono wysokość wynagrodzeń, co było następstwem wręczonych wypowiedzeń zmieniających. PanZbigniew nie otrzymał żadnego pisma w tej sprawie, ale zdaniem p. Jacka Niewiadomskiego nie musiał otrzymać pisma, gdyż tę informację przekazał mu osobiście 30.4.2008 r.
– 28.5.2008 r. p. Zbigniew złożył na piśmie oświadczenie o odmowie przyjęcia proponowanych warunków. W tym samym dniu otrzymał pismo stwierdzające, że Termopol Spółka z o.o. rozwiązuje z nim umowę o pracę za wypowiedzeniem z zaznaczeniem, iż jego bieg rozpoczął się 1.5.2008 r., a przyczyną jest konieczność dokonania redukcji etatów w związku z pogarszającą się sytuacją finansową firmy.
– Pan Zbigniew jest jedyną osobą w firmie, której pogorszono warunki wynagradzania, a redukcja etatów dotyczy tylko jego stanowiska pracy.
– 2.8.2008 r. p. Zbigniew złożył pozew do sądu pracy i zażądał przywrócenia do pracy na dotychczasowych warunkach oraz wypłaty zaległego wynagrodzenia za pracę.
Pozew o przywrócenie do pracy i zapłatę zaległego wynagrodzenia (wzór)
|
Warszawa, dnia 2.8.2008 r. Do Sądu Pracy – Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych ul. Marszałkowska 82 00-517 Warszawa Powód: ZbigniewWyszkowski zam. ul. Niedźwiedzia 5 02-737 Warszawa Pozwana: Termopol Spółka z o.o. z siedzibą w Warszawie ul. Puławska 115 02-707 Warszawa Wartość przedmiotu sporu: 3000,00 zł z %% Pismo wolne od opłat sądowych6 Pozew o przywrócenie do pracy i zapłatę zaległego wynagrodzenia Niniejszym wnoszę o: 1) przywrócenie powoda do pracy w Termopol Spółka z o.o. w Warszawie na poprzednich warunkach pracy i płacy; 2) zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kwoty w wysokości 3000,00 zł tytułem zaległego wynagrodzenia wraz z ustawowymi odsetkami od kwot: – 1000,00 zł od 26.5.2008 r. do dnia zapłaty; – 1000,00 zł od 27.6.2008 r. do dnia zapłaty; – 1000,00 zł od 29.7.2008 r. do dnia zapłaty; 3) przysądzenie powodowi od pozwanej poniesionych kosztów procesu według norm przepisanych; 4) przeprowadzanie rozprawy w razie nieobecności powoda; 5) wydanie wyroku zaocznego i nadanie temu wyrokowi z urzędu rygoru natychmiastowej wykonalności; 6) przeprowadzenie zawnioskowanych dowodów. Uzasadnienie Powód był zatrudniony u pozwanej od 15.4.2004 r. do 30.7.2008 r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w wymiarze pełnego etatu na stanowisku specjalisty ds. księgowości. Otrzymywał wynagrodzenie miesięczne w kwocie 4000,00 zł (tzw. wynagrodzenie podstawowe, bez dodatkowych składników wynagrodzenia). Dowód: umowa o pracę z 15.4.2004 r.; świadectwo pracy z 30.7.2008 r. 30.4.2008 r. jeden z członków zarządu spółki Termopol Jacek Niewiadomski poinformował ustnie powoda, że w związku z utratą ważnych kontrahentów i trudnościami ze zbytem produkowanych przez zakład termostatów samochodowych zmuszony jest obniżyć wynagrodzenia większości pracowników, w tym powodowi. Pozwana nie uczyniła tego na piśmie i nie określiła ani nowej wysokości wynagrodzenia, ani nie pouczyła powoda o możliwości odwołania się do sądu pracy i terminach wniesienia tego odwołania. Powód wykonywał swą pracę sumiennie na dotychczasowych zasadach, traktując rozmowę z pracodawcą jako ofertę zmiany warunków wynagrodzenia w bliżej nieoznaczonej przyszłości. 25.5.2008 r. zorientował się jednak, że na jego konto wpłynęło wynagrodzenie pomniejszone o 1000 zł. Udał się więc do zarządu spółki, tj. Jacka Niewiadomskiego, który oświadczył mu, że powód milcząco przyjął obowiązujące od maja nowe zasady wynagradzania, a jeżeli się z nimi nie zgadza, to może złożyć wypowiedzenie. Dowód: historia rachunku bankowego powoda za okres od 15.4.2008 r. do 30.7.2008 r. Zdaniem powoda dokonane przez pracodawcę 30.4.2008 r. wypowiedzenie zmieniające (za takie de facto uznała je pozwana) jest nieprawidłowe. Zgodnie bowiem z art. 42 § 2 KP, obligatoryjną formą dla dokonania zmiany warunków pracy lub płacy jest forma pisemna7. Ponadto pismo wypowiadające warunki pracy i płacy powinno konkretyzować nowe warunki i zawierać pouczenie o możliwości odwołania się do sądu pracy i terminach tego odwołania. W przedmiotowej sprawie Jacek Niewiadomski ustnie poinformował powoda o planowanej w najbliższym czasie (bez wskazania konkretnej daty) zmianie zasad wynagradzania. Żaden z elementów wskazanych w art. 42 KP i zastrzeżony dla ważności czynności prawnej nie został spełniony, dlatego też powód złożył 28.5.2008 r. oświadczenie o odmowie przyjęcia proponowanych warunków. Dowód: oświadczenie powoda z 28.5.2008 r. W tym samym dniu powód został poinformowany, tym razem na piśmie, że w związku z powyższym Termopol Spółka z o.o. decyduje się rozwiązać z nim umowę o pracę za wypowiedzeniem w trybie art. 36 § 1 pkt. 1 KP, z zaznaczeniem, iż bieg okresu wypowiedzenia rozpoczął się 1.5.2008 r. i jako przyczynę rozwiązania umowy podaje konieczność redukcji etatów w związku z trudną sytuacją ekonomiczną powodowaną utratą głównego kontrahenta8. Dowód: pismo pracodawcy z 28.5.2008 r. Powód kwestionuje nie tylko sposób dokonania wypowiedzenia warunków pracy i płacy, ale także prawdziwość podanej przez pozwaną przyczyny. Podczas rozmów z innymi pracownikami firmy dowiedział się bowiem, że pozwana zastosowała niekorzystne zasady wynagradzania tylko względem niego, a żaden z pracowników nie otrzymał propozycji zmiany warunków pracy lub płacy. Wobec nieważności wypowiedzenia zmieniającego w ocenie powoda zasadnym jest żądanie wypłaty przez pracodawcę zaległego wynagrodzenia, o które w miesiącach od maja do lipca br. pomniejszone były jego pobory, tj. 1000,00 zł miesięcznie, razem 3000,00 zł. Terminy, od których naliczone winny być odsetki, są dniami następującymi bezpośrednio po dniach wypłaty wynagrodzenia w poszczególnych miesiącach. Powód chce nadmienić, że jest jedyną osobą w zakładzie, która w związku z „trudną sytuacją ekonomiczną” pracodawcy otrzymała wypowiedzenie umowy o pracę. Powód uznaje dokonane ustnie 30.4.2008 r. wypowiedzenie za nieprawidłowe i żąda przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach pracy i płacy i wobec wadliwości tegoż wypowiedzenia domaga się wypłaty zaległego wynagrodzenia jak w petitum. Zbigniew Wyszkowski Załączniki: – umowa o pracę z 15.4.2004 r.; – świadectwo pracy z 30.7.2008 r.; – historia rachunku bankowego powoda za okres od 15.4.2008 r. do 30.7.2008 r.; – oświadczenie powoda z 28.5.2008 r.; – pismo pracodawcy z 28.5.2008 r.; – odpis pisma wraz z załącznikami. |
* Autorka jest doktorantką KUL, pracownikiem WSHiP im. Ryszarda Łazarskiego w Warszawie i opiekunem studenckiej poradni prawnej – sekcja prawa pracy i ubezpieczeń społecznych.
1 Zob. ustawa z 28.7.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm., dalej jako: KSCU.
2 Szerzej T. Liszcz, Prawo pracy, Warszawa 2005 r., s. 485 i n.
3 Zob. art. 97 § 2¹ KP i art. 112 KP.
4 Ustawa z 21.11.2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 227, poz. 1505) w art. 63 i n. przewiduje w odniesieniu do przeniesienia mianowanego urzędnika służby cywilnej do innego urzędu odwołanie do Prezesa Rady Ministrów, a następnie skargę do sądu administracyjnego. W art. 38 ustawy z 16.9.1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (t. jedn.: Dz.U. z 2001 Nr 86, poz. 953 ze zm.) czytamy, że: „Od decyzji w sprawach wypowiedzenia lub rozwiązania stosunku pracy z urzędnikiem państwowym mianowanym, zlecenia mu wykonywania innej pracy, przeniesienia na inne stanowisko bądź zawieszenia w pełnieniu obowiązków urzędnik ten w ciągu 7 dni może wnieść odwołanie do kierownika organu nadrzędnego nad urzędem, w którym jest zatrudniony, a następnie skargę do sądu administracyjnego. Od decyzji wydanej przez ministra odwołanie nie przysługuje”.
5 Art. 45 ust. 1 Konstytucji RP: „Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd”. Por. także. art. 77 Konstytucji RP, art. 14 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych z 19.12.1966 r. (Dz.U. z 1977 r. Nr 38, poz. 167), art. 6 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z 4.11.1950 r. (Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 ze zm.).
6 Powód pracownik korzysta ze zwolnienia pozwu od kosztów zgodnie z art. 96 ust. 1 pkt 4 KSCU.
7 Art. 42 § 3 KP przewiduje, że jeżeli pracownik odmówi przyjęcia proponowanych warunków pracy lub płacy, umowa rozwiąże się wraz z upływem okresu dokonanego wypowiedzenia. Jeżeli pracownik przed upływem połowy okresu wypowiedzenia nie złoży oświadczenia o odmowie przyjęcia proponowanych warunków, stosuje się domniemanie, że wyraża zgodę na nowe warunki. Pismo pracodawcy powinno zawierać pouczenie w tej sprawie, jak również informować o prawie wniesienia odwołania do sądu pracy (ze wskazaniem właściwości rzeczowej i miejscowej) oraz terminie złożenia takiego odwołania. W przypadku braku ww. informacji pracownik może do końca okresu wypowiedzenia złożyć oświadczenie o odmowie przyjęcia zaproponowanych warunków. Poza tym wypowiedzenie dotychczasowych warunków bez skonkretyzowania nowych jest tylko ofertą zmiany warunków. Niezachowanie formy pisemnej wypowiedzenia zmieniającego powoduje jego bezskuteczność i utrzymanie dotychczasowych warunków pracy.
8 Pracodawca nie musiał wypowiadać pracownikowi powyższej umowy. Zgodnie bowiem z art. 42 KP, odmowa przyjęcia przez pracownika proponowanych warunków pracy lub płacy, wyrażona przed upływem połowy okresu wypowiedzenia, oznacza ich odrzucenie. Wówczas wypowiedzenie zmieniające przekształca się w wypowiedzenie definitywne i wraz z upływem okresu wypowiedzenia umowa o pracę ulega rozwiązaniu. W podanym stanie faktycznym pracownik jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Świadczy pracę powyżej trzech lat, co oznacza, że zgodnie z art. 36 KP przysługuje mu trzymiesięczny okres wypowiedzenia. Spełnił również przesłankę wyrażoną w art. 42 § 3 KP i odrzucił proponowane przez pracodawcę warunki przed upływem okresu wypowiedzenia. Stosując art. 264 § 2 KP, p.Zbigniew ma 14 dni od dnia wygaśnięcia umowy o pracę na zgłoszenie do sądu pracy żądania przywrócenia do pracy.